ما چاره عالمیم و بی چاره تو*

دیگه وقتی ملت به جای g میگن خ، به جای ch هم میگن خ (dochter: دختر) فقط تصور کنید چقدر آوای خ در روز می‌شنوید؟ نتیجه این‌که بچه‌ای که از بیست ماهگی اینجا بوده، تنها آوایی که حسابی تسلط داره خ است، گاهی به جای ک هم میگه خ، به جای ه هم میگه خ :-|

به نظرم درباره معنای یک سری از واژگان و آنچه که در جامعه پیاده می‌شود، باید تامل بیشتری بکنیم، مثلا زرنگی که فکر کنم همگی یک مورد برخورد داشتیم یا حاضرجوابی. زمانی که حاضرجوابی به عنوان یک ارزش در جامعه یا خانواده به کودک معرفی شود، فرصت تامل، اندیشه بیشتر و پاسخ مناسب بر اساس تعامل موثر با طرف مقابل از فرد گرفته می‌شود. این‌که در لحظه یک جواب دندان شکن آماده داشته‌باشیم، بدون اندیشه عمیق در آثار و عواقب آن، ارزش نیست...

وقتش شده که سرفصل موضوعی مهلا را به مهلا و یلدا تغییر بدهم :) و زیر همه پست‌هایش هشتگ بزنم عمه از راه دور :)))

نمی‌دانم بیان آنچه گذشت، بعد از سه روز فشار بین المللی را چگونه بگذارم به حساب صداقت و راستگویی؛ ولی خوب می‌دانم که اعتبار دانه دانه می‌آید و کیلو کیلو می‌رود و جان آدمی دیگر به این دنیای فانی بر نمی‌گردد...

* مثل اعتراف، اعتماد، اعتبار، اشتباه، انتقام، اجتماع، اعتراض، اختیار، انتشار ...

نوشتم، پاک کردم، بیشتر از ده بار... افکارم آشفته است، ملغمه‌ای از خشم و غم و نگرانی، بیماری دو‌ هفته‌ای و دارو (تجویز سرخود) بدنم را ضعیف کرده، اخبار هولناک و غم‌انگیز روانم را رنجور کرده و امان از خستگی، خستگی، و دوری...

بی تردید یکی از سخت‌ترین آزمون‌های الهیِ من ترکیبی است از جگرگوشه، بیماری و غربت؛ اگر اعتراف کنم که همه نقاط ضعف را به صورت گل‌ درشت دارم تشخیص می‌دهم، میشه یکی پارتی بازی کنه و صورت سئوال‌ها رو عوض کنه؟ حداقل اجازه بده یه کم پایه‌ام قوی بشه، بعد بخش جگرگوشه رو تو یه آزمون دیگه بیاره :( 

* همچنان به قوت خود باقی‌ است، بعد از چهارده روز، دوستان بخش درمان وارد مرحله‌ی نمونه برداری و کشت شدند، بالاخره.

از اونجایی که خودم نه تنها به مورد لیلی اضافه شدم، بلکه سه چهار روزی هم هست که سرفه می‌کنم، در کمال خوش‌بینی دارم تلاش می‌کنم به خودم دلداری بدهم که عدم تجویز دارو برای تقویت سیستم ایمنی بدن خودم خوب هست و من به حکمت ماجرا پی نبرده‌ام هنوز :-)